Ustosunkowaniem negatywnym wobec normy uczciwości będzie np. dokonywanie kradzieży, by zaspokoić takie lub inne swoje potrzeby, mimo że sprawca wie, iż norma uczciwości obowiązuje oraz liczy się z możliwością ewentualnych represji, będących konsekwencją przekroczenia tej normy. Podobnym przypadkiem będzie postępowanie człowieka, który nie może oprzeć się pokusie nadmiernego konsumowania alkoholu czy dewiantywnego zaspokajania potrzeby seksualnej, mimo iż rozumie, że tym samym zachowuje się niezgodnie z określonymi normami obyczajowymi. W wielu wypadkach częste łamanie określonych norm jest połączone z ich dezaprobatą i ewentualnie uznawaniem norm przeciwstawnych normom dezaprobowanym. Ale nie zawsze tak jest. Zwraca się uwagę na fakt, iż niejednokrotnie ludzie przekraczają określone normy nie tylko zdając sobie z tego sprawę, ale i aprobując te normy. Ktoś może akceptować normę zakazującą fizyczne atakowanie kogoś, kto wygłasza odmienne poglądy, a jednak może zareagować agresją fizyczną. Ktoś inny może uważać kradzież za czyn naganny, a jednak nie oprze się pokusie i przywłaszczy sobie cudzą własność. Trzeba więc wyróżnić nie aprobowaną wewnętrznie i aprobowaną wewnętrznie negatywną reakcję na zlecenie nor- modawcze, jak i na zlecenie zadaniowe. Niemniej jednak wypada stwierdzić, iż obiektywnie rzecz biorąc zarówno negatywną reakcję aprobowaną wewnętrznie, jak i takąż reakcję nie aprobowaną wewnętrznie cechuje negatywne ustosunkowanie się wobec określonych nacisków społecznych. Wśród reakcji negatywnych spotykamy czasem takie, które są równocześnie negatywnymi reakcjami na zlecenie zadaniowe i na zlecenie normodawcze. Reakcje te interesują nas tu szczególnie, polegają one bowiem na negatywnym reagowaniu na zlecenia zadaniowe, łamiącym określoną ‘normę posłuszeństwa. Można by więc powiedzieć, iż wchodzi tu w grę negatywne reagowanie na uprawnione zlecenie zadaniowe. Istnieją również sytuacje, w których dana reakcja jest równocześnie negatywną reakcją na uprawnione zlecenie zadaniowe oraz negatywną reakcją na inne, niż norma posłuszeństwa, zlecenia normodawcze. Bywa jednak, iż sprawca nawet potencjalnie nie zdaje sobie sprawy z tego, iż gwałci daną normę, a jednak zaliczymy jego zachowanie się do reakcji negatywnych. Mamy tu na myśli takie zachowanie się, które stanowi manifestację negatywnego ustosunkowania się do całego systemu norm; ustosunkowanie się to w wielu wypadkach wiąże się ze świadomym ignorowaniem źródeł informacji o treści tych lub innych społecznych oczekiwań.
