Iż koncentracja na sobie zmniejsza gotowość do pomagania, podaje amerykański badacz Leonard Berkowitz, a także inni. Ervin Staub i Linda Sherk przeprowadzili eksperyment, którego celem było m. in. sprawdzenie, czy dzieci z dużą potrzebą aprobaty społecznej będą dzieliły się z innymi mniej czy więcej niż dzieci z małą potrzebą aprobaty. Jak wiadomo, silna potrzeba aprobaty społecznej jest to dążenie do uzyskania pozytywnej opinii otoczenia, silne zainteresowanie takimi sprawami, jak: „Co inni o mnie pomyślą?”, „Czy im się spodoba moje zachowanie?”. Można więc powiedzieć, że jest to forma koncentracji na sobie. Po uprzednim pomiarze potrzeby aprobaty (za pomocą specjalnego kwestionariusza) dzieci uczestniczyły w zaaranżowanej sytuacji eksperymentalnej. Dziecko było proszone do pokoju, gdzie miało wysłuchać nagranego opowiadania; rzekomo firma wydawnicza prosiła o opinie dzieci na jego temat. Następnie eks- perymentatorka wręczała mu 9 cukierków (jego ulubionych), mówiąc: to po to, aby się miło słuchało. Następnie przyprowadzała jeszcze jedno dziecko do pokoju i wychodziła nie wspominając już o cukierkach. Miarą zachowania pomocnego była liczba cukierków, którymi dziecko badane poczęstowało swego towarzysza. Okazało się, że potrzeba aprobaty spe- łecznej negatywnie wpływała na dzielenie się cukierkami: im była ona wyższa, tym dziecko było mniej skłonne do częstowania.