„Każda grupa stwierdza M. S. Olsmted posiada swoją własną podkulturę, będącą wyselekcjonowaną i odpowiednio zmodyfikowaną wersją różnorakich elementów szerszej kultury. Społeczne znaczenie podkultur polega nie tyle na tym, co wprowadzają one odmiennego do ogólnego dorobku kulturowego, ile na dostarczaniu kanwy dla życia zbiorowego. Bez tej kulturowej kanwy grupa nie byłaby niczym innym, jak tylko zbiorem […]
Zarówno socjalizacja zwichnięta i demoralizacja, jak i socjalizacja antagonistyczno-destruktywna stwarzają podatność na wpływy środowisk przestępczych i nieobyczajnych i skłaniają do włączenia się do tych środowisk, jak najbardziej odpowiadających dotychczas wytworzonym nastawieniom i postawom. W rezultacie wytwarza się egoistyczna integracja postaw lub co najwyżej skłonność do respektowania wąsko partykularnych interesów społecznych. Następuje także przyswojenie wzorów pod kulturowych, […]
Ujmując wykolejenie społeczne jako swoisty proces, należy uwzględnić dwa jego etapy. W pierwszym etapie dokonuje się kształtowanie się nastawień, które składają się na podatność sprzyjającą wpływom antago- nistyczno-destruktywnego środowiska społeczno-kulturowego; ono proponuje wzory aktywności, a przede wszystkim wzory motywacji i usto- sunkowań, umożliwiających zaspokajanie potrzeb i rozładowanie napięć. W drugim etapie następuje przyswajanie wspomnianych wzorów […]
Chcąc scharakteryzować stadia procesu społecznego wykolejenia się młodzieży, odwołamy się do wyników niektórych krajowych i zagranicznych badań naukowych. Wyniki tych badań pozwalają nam, z grubsza rzecz biorąc, wyodrębnić trzy zasadnicze stadia przestępczego wykolejenia. Stadium pierwsze cechuje: występowanie uczucia odtrącenia, frustracji potrzeby emocjonalnej zależności, reakcje negatywne, których funkcją jest zwrócenie uwagi na ich podmiot; narastająca agresywność wobec […]
Zwichnięta socjalizacja jest to proces zaburzenia socjalizacji; dokonuje się to wskutek niekorzystnych sytuacji społecznych lub także czy tylko wskutek czynników dziedzicznych, urazowych czy chorobowych. Bardzo często źródłem takich zaburzeń socjalizacji są sytuacje rodzinne, stające się powodem frustracji i nerwicujących bodźców* oraz przyczyną nie dość efektywnego oddziaływania, które jest niezbędne dla rozwoju uczuć prospołecznych i kontroli […]
Również o nabywaniu dyspozycji do tych lub innych zachowań antagonistyczno destruktywnych stanowi podstawę przekonania, że rozwój tego rodzaju dokonuje się pod wpływem zarówno czynników biologiczno-organicznych, jak i czynników pozabiologicznych, tkwiących w otoczeniu człowieka. Wykolejenia społeczne szczególnie łatwo rozwijają się na podłożu charakteropatii, agresywności nerwicowej i debilizmu. Te i podobne stany psychiczne, przy istnieniu pewnych czynników […]
Oba wymienione wyżej etapy wykolejenia społecznego są rezultatem oddziaływania czynników bardzo rozmaitych, a niejednokrotnie analogiczne stany osobowościowe są efektem występowania czynników o zdecydowanie odmiennym charakterze. Tak np. psychopatia może być spowodowana uszkodzeniami tkanki mózgowej, bądź może stanowić rezultat specyficznego ubóstwa wczesnych doświadczeń społecznych w niektórych wypadkach podłożem wspomnianego upośledzenia prawdopodobnie są uwarunkowania dziedziczna. W każdym […]
Występuje ono natomiast u pewnej części dyssocjalnych osobników, chociaż np. mniej waży w życiu kręgu chuligańskiego, niż w interakcjach charakterystycznych dla typowej grupy kradnącej. Niemniej jednak, mówiąc o ludziach wykolejonych społecznie, musimy zdawać sobie sprawę z ubóstwa ich moralnych uczuć i zachowań się. Wiąże się to z niedostatecznym rozwojem moralnej regulacji czynności, co szczególnie sprzyja […]
