Łatwo zauważyć, iż zmiany wywołane scharakteryzowanym wyżej oddziaływaniem nie prowadzą do bardziej zasadniczych przekształceń procesów regulacji czynności. Wychowanek bowiem nadal pragnie wyrażać swoją wrogość. Reformowanie głębsze polegać może na wygaszaniu motywu. Zilustrujemy tę odmianę reformującego kształtowania motywacji za pomocą następującego przykładu. Wyobraźmy sobie, iż wychowanek reaguje negatywnie na zalecenia wychowawcy dlatego, że chce go zirytować i wyprowadzić z równowagi. Taka reakcja wychowawcy jest więc dla wspomnianego wychowanka swoistą nagrodą. Otóż, zabieg wygaszający polega w tej sytuacji na tym, iż wychowawca zachowuje się spokojnie i rzeczowo. W rezultacie ów agresywnie usposobiony wychowanek nie otrzymuje pożądanej nagrody, czyli, ujmując rzecz inaczej, następstwem ujemnym jego zachowania się jest brak nagrody. Jeżeli wychowawca będzie zachowywał się tak zawsze, ilekroć wychowanek zareaguje negatywnie na otrzymane zlecenie, motyw skłaniający go do takiego zachowania zostanie wygaszony. Wygaszanie motywu może także przybierać postać tzw. potraktowania wstrząsowego, określonego jako „shock treatment”. Przyznać należy, że niejednokrotnie potraktowanie wstrząsowe może tak dalece oddziałać na motywację, że nie pozostaje to bez wpływu na nastawienia, a więc i na postawę. Potraktowanie wstrząsowe może mieć charakter negatywny. Ostre np. wystąpienie wychowawcy, uświadomienie wychowankowi, że może on utracić wszystko, co stanowi dlań wartość, plastyczne przedstawienie tragicznego losu ludzi mu bliskich wszystko to dla niektórych wychowanków może się stać „punktem zwrotnym” i zapoczątkować proces resocjalizacji.