Im bardziej treść lansowanych przekonań odbiega od tych, które pragniemy zmienić, tym trudniej wywołać postulowaną zmianę. Starając się zmienić dane przekonania, powinniśmy więc rozpoczynać od zmiany treści tych sądów, które najmniej odbiegają od sądów lansowanych. Oczywiście, zmiany tego rodzaju są możliwe tylko przy zastosowaniu odpowiednich i wszechstronnie dobranych argumentów, popierających wpajane stopniowo przekonania. Wśród argumentów, którymi operują osoby przekonujące, można wskazać argumenty rzeczowe i nierzeczowe. Pierwsze z nich odwołują się do związku logicznego z tezą, uzasadniają ją wymową poprawnego myślenia i wymową faktów. Drugie z nich odwołują się do autorytetów, stwarzają okoliczności, które wywołują przychylne emocjonalnie ustosunkowanie się do tez traktowanych jako prawdziwe, a także wywołują mniej lub bardziej intensywne stany niechęci i lęku, odstręczając w ten sposób od zajęcia innego stanowiska. Niemałe więc znaczenie dla sformułowania zaleceń ukierunkowujących przekonywanie ma rozstrzygnięcie następującego zagadnienia: Czy bardziej skuteczne są argumenty wywołujące silne stany emocjonalne, czy też te, które wywołują niezbyt intensywne stany emocjonalne? Problem względnie większej efektywności obu tych rodzajów argumentów trudno uznać za rozwiązany, dysponujemy bowiem zbyt małą liczbą danych. Jak wynika z niektórych badań, materiał zawierający intensywne bodźce lękowe nie jest chyba materiałem najbardziej skutecznym w swej funkcji przekonywania. Jest tak więc może dlatego, że materiał taki szybko męczy i wywołuje chęć uniknięcia poruszanych spraw.