Trzeba pamiętać, że z punktu widzenia wychowania socjalistycznego najistotniejszym źródłem nastawień emocjonalnych i poznawczych są wzory aktywności ujmowanej od strony ustosunkowań, lansowanych przez środowiska społeczne. Chodzi tu o środowiska znaczące, tj. tworzące układy odniesienia, w których wskutek powtarzających się doświadczeń, człowiek przyswaja wzór postawy w procesie uczenia się. Grupę półwolnościową wtedy uznamy za zbiorowość znaczącą, gdy stwarzając w jej ramach warunki sprzyjające pracy wydatnej i twórczej oraz odpowiednio gratyfikując tego typu pracę skutecznie skłaniamy wychowanków do zachowań będących źródłem określonych doświadczeń. Doświadczenia te, wsparte innymi oddziaływaniami (udział na prawach członka w działalności odpowiedniego kolektywu pracowniczego, przykład przełożonych), mogą się stać ważkim czynnikiem sprzyjającym wytwarzaniu się interesujących nas nastawień emocjonalnych i to tym bardziej, im częściej będą powtarzane zachowania charakterystyczne dla tych nastawień. Niewątpliwie ktoś może jeść lub pić, mimo że wcale nie jest głodny lub spragniony, a ktoś inny może wydajnie pracować wcale nie dlatego, że lubi pracę wydajną i twórczą. Niemniej jednak, zdaniem psychologów, im bardziej dany typ czynności jest gratyfikowany ze względu na różne potrzeby, tym większe prawdopodobieństwo, że czynniki swoiste dla tych czynności (nabiorą wartości autonomicznej, a w ślad za tym również nabiorą tej wartości określone typy przeżyć. Wynika to stąd, iż między czynnością a procesami psychicznymi zachodzą doniosłe funkcjonalnie związki.