Zmiana sytuacji, dokonana przez samego wychowawcę, może być źródłem zmiany ustosunkowań doniosłej ze względu na przekształcanie się nastawień będących składnikami postawy. Sprawą szczególnie ważną jest stwarzanie sytuacji relaksujących. I jakkolwiek ważne są somatyczne postacie relaksu ((np. dobrze zorganizowany sen, kąpiel, przestrzeganie prawidłowego funkcjonowania układu trawiennego, ćwiczenia polegające na rozluźnieniu aparatury mięśniowej), to jednak istotą relaksu jest przede wszystkim wywołanie odprężenia psychicznego. Analizując funkcję bodźców wchodzących w skład sytuacji, która takie odprężenie wywołuje, możemy wymienić funkcje następujące: 1) wytworzenie poczucia bezpieczeństwa i odczucia, że nie jest się osamotnionym i opuszczonym; 2) uwolnienie się od nadmiernej odpowiedzialności za wykonanie zadań, których nie jest się w stanie zrealizować; 3) wyeliminowanie konieczności ukrywania swego prawdziwego oblicza i swych autentycznych dążeń i trudności; 4) manifestowanie swoich indywidualnych możliwości twórczych przy równoczesnej szansie doświadczenia pozytywnych następstw tych przeżyć.