Według autora norma posłuszeństwa jest uczona intensywnie wraz z wiekiem jej znaczenie regulacyjne wzrasta. W sytuacjach niejasnych, gdy nie wiadomo, jak należy się zachować, norma ta powoduje, iż dzieci w ogóle nie podejmują żad- nych czynności w obawie przed tym, iż przekroczą jakieś zakazy. Dotyczyć to może także zachowania prospołecznego. Staub przytacza interesującą obserwację, która wskazuje na słuszność jego argumentacji. Dotyczy ona zachowania dziewczynki z grupy, której pozwolono wchodzić do sąsiedniego pokoju po kredki. W momencie, gdy usłyszała ona odgłosy płaczu i szlochu, szybko złamała końce kredek wbiegła do drugiego pokoju. W ten sposób zapewniła sobie usprawiedliwienie (potrzeba kredek). Badania te ilustrują więc ponownie złożoną rolę Sieci Wartości w regulacji zachowania prospołecznego. Podobnie, jak w przypadku normy „zasłużenia”, również norma posłuszeństwa może pełnić funkcjonalnie antagonistycz- ną rolę w stosunku do normy (czy wartości) udzielania pomocy. Powstaje także pytanie — czy również w Sieci Operacyjnej mogą powstać tendencje blokujące zachowanie pomocne? Aczkolwiek dane, które można tu przytoczyć, są natury anegdotycznej, jednakże wydaje się, iż wskazują na możliwość występowania takich zjawisk. Otóż czyjeś cierpienie może być interesujące z punktu widzenia wiedzy, którą człowiek ¡posiada. Może zapewniać dopływ nowych informacji, rozbudowujących pewne elementy Sieci Operacyjnej. Wydaje się, iż z podobną sytuacją mamy do czynienia w filmie Edwarda Żebrowskiego „Szpital Przemienienia”. Widzimy, jak lekarz — Kauters — przeciąga moment operacji, która mogłaby prawdopodobnie uratować życie chorego. Jednocześnie zaś z wielkim zainteresowaniem obserwuje postępy choroby, ponieważ przypadek ten jest niezwykle rzadki.