Wykazuje to wyraźnie staranna analiza języka twierdzeń światopoglądowych. Twierdzenia światopoglądowe zawierają nie tylko terminologię służącą do opisu i eksplikacji, ale również do oceny. Tak zatem przyswojenie twierdzeń światopoglądowych pozwala na uświadomienie sobie określonych cech rzeczy i zdarzeń, a równocześnie na przypisywanie rzeczom i zdarzeniom, ze względu na określone cechy, tej czy innej wartości. Przyjęcie określonych przekonań światopoglądowych z reguły określa motywacyjną funkcję różnorakich pojęć. Nietrudno na przykład zauważyć, jak inaczej zachowuje się w niedzielę wierzący katolik w porównaniu z człowiekiem niewierzącym. Dla katolika bowiem treść pojęcia „niedziela” jest w swej motywującej funkcji najzupełniej inna, niż dla człowieka niewierzącego. Poza wymienionymi elementami światopoglądowymi procesy integracji psychicznej i społecznej dotyczą również ideologii, to jest zinternalizowanych i kooperujących wzorów aktywności wieloetapowej i długofalowej. Chodzi tu więc o wytwarzanie się nastawień emocjonalnych, centralnie integrujących wszystkie nastawienia popędowe (potrzeby i dążenia) oraz nastawienia pobudzeniowe (wartości). W rezultacie powiązań między elementami światopoglądu, potrzebami i wartościami regulującymi centralnie aktywność człowieka wytwarza się, mniej lub bardziej konsekwentny i funkcjonalny, centralny system regulacji wszystkich procesów psychicznych i czynności człowieka.