Źródłem mogą być zadania, jakie człowiek ma do spełnienia, i wtedy o rozwoju można mówić jako o opanowywaniu własności niezbędnych do wykonania zadań. Na przykład zadania, które ma wykonywać pilot samolotu odrzutowego, są uporządkowane pod względem stopnia trudności, toteż osiąganie przez niego niezbędnych zdolności do wykonywania kolejnych zadań można traktować jako zmiany rozwojowe. Prawie każda forma ludzkiej działalności bywa lepiej lub gorzej uporządkowana pod względem trudności zadań, dzięki czemu można uzyskać kryterium dla określenia, czy i w jakim stopniu człowiek rozwinął się na tyle, by był zdolny do wykonywania zadań określonego stopnia trudności. Nieco podobnym źródłem standardów może być naturalna organizacja określonych funkcji, w których da się wyodrębnić formy dojrzałą i niedojrzałą. Biologicznym przykładem takiej organizacji może być mechanizm termoregula- cji, który umożliwia zachowanie stałej temperatury ustroju w zmiennych warunkach otoczenia. Organizm młody nie ma jeszcze na ogół dobrze wykształconego mechanizmu ter- moregulacjii; mechanizm ten przybiera formę dojrzałą, a więc zdolną do prawidłowego funkcjonowania, dopiero w jakiś czas po urodzeniu.