Nie można zaprzeczyć, że na poglądy dotyczące rozwoju może mieć wpływ system wartości badacza. Każdy system wartości zawiera pewne założenia o tym, co jest lepsze, a co gorsze, w czym wyraża się doskonałość, a w czym ułomność. Rozpatrując takie czy inne zmiany w człowieku, w pewien sposób dotykamy kwestii wartości. Wynika to z faktu, iż zmiany zachodzące w człowieku nie są obojętne dla tego, co zachodzi w zbiorowości: są takie zmiany, które mogą umacniać i pomnażać dobro zbiorowości, i takie, które je podważają. Pomnażanie dobra jednych całości społecznych może pogarszać sytuację innych. Opowiadając się zatem za jakąś koncepcją rozwoju, przyczyniamy się do realizacji określonych wartości społecznych. Tak np. uznając, iż wyższą formą 'rozwojową jest zdolność tłumienia lęku, kontroli nad impulsami, przeciwstawiania się i walki — popieramy wartości, które mogą być przydatne społeczeństwu walczącemu o przetrwanie w trudnych warunkach. Wydaje się więc, że wszelkie rozstrzygnięcia dotyczące istoty rozwoju mogą mieć znaczenie ideologiczne.