Każdy model pojęciowy musi nie tylko umożliwiać oznaczenie i wyróżnianie oraz klasyfikowanie określonej kategorii zdarzeń i kryjących się za nimi obiektów, ale i takie ich rozumienie, które ułatwia skuteczne oddziaływanie na rzeczywistość lub choćby uprawdopodobnia sukces tego oddziaływania. Dlatego nie wystarczy przedstawić pojęcie postawy tak, by umożliwiało ono charakterystykę osób wychowywanych. Niezbędne jest również przedstawienie struktury postawy, oznaczenie zdarzeń będących jej funkcjami, ukazanie elementów, z jakich postawa jest zbudowana (składników postawy), oraz zaprezentowanie istniejących między tymi elementami związków. Dopiero bowiem wówczas, gdy znamy strukturę rzeczywistości, na którą chcemy oddziaływać, i wiemy, jaki jej element od jakich innych elementów zależy oraz co je z zewnątrz determinuje, możemy kusić się o formułowanie metodycznych zaleceń interwencyjnych lub choćby adaptacyjnych.