„Każda grupa stwierdza M. S. Olsmted posiada swoją własną podkulturę, będącą wyselekcjonowaną i odpowiednio zmodyfikowaną wersją różnorakich elementów szerszej kultury. Społeczne znaczenie podkultur polega nie tyle na tym, co wprowadzają one odmiennego do ogólnego dorobku kulturowego, ile na dostarczaniu kanwy dla życia zbiorowego. Bez tej kulturowej kanwy grupa nie byłaby niczym innym, jak tylko zbiorem jednostek. Wspólne przekonania, określenia sytuacji, normy postępowania i myślenia wszystko to stanowi specyficzną kulturę danej grupy”. W tym ujęciu problematyka podkultury, to przede wszystkim problematyka ustosunkowania się członków zbiorowości do zbiorowości szerszej, wyrażającego się w specyficznej selekcji oraz modyfikacji treści kulturowych. To także problematyka osobowości podstawowej, typowej dla danego kręgu podkulturowego, a stanowiącej korelat specyficznej więzi społecznej oraz specyficznej selekcji i modyfikacji treści kulturowych. Cytowany Afryżej Cohen twierdzi, że tworzenie się zbiorowości skupiających młodych przestępców trzeba ujmować zarówno w aspekcie problemów życiowych tych, którzy te zbiorowości tworzą i do tych zbiorowości dołączają, jak i w apsekcie więzi społecznej i treści kulturowych, wyrażających i utwierdzających specyficzny sposób zaspokojenia potrzeb i rozładowywania napięć. Dla specyfiki danej podkultury sprawą podstawową jest bowiem psychiczna wartość danych wzorów, wyznaczająca kierunek i charakter selekcji i modyfikacji określonych treści kulturowych. Analizując posługiwanie się pojęcia „podkultury”, możemy uchwycić różnorakie związki zachodzące między osobowością, więzią społeczną a kulturą; pozwala to na określenie, w kategoriach kultury kierunku i charakteru relacji zachodzącej między daną zbiorowością a społeczeństwem, którego ta zbiorowość jest częścią.