Może to być podkultura harcerzy bądź podkultura chuliganów, jakkolwiek pierwsza opiera się na pewnych, szerszych wzorach i modelach, a druga w dużym stopniu na przeciwstawianiu się tym wzorom i modelom. W obu jednak wypadkach zachodzi wspólność symbolicznej komunikacji. Z powyższych ustaleń wynika, że różnice między podkulturami mają najzupełniej odmienny charakter niż różnice dzielące kultury. W tym ostatnim wypadku różnice dotyczą całego systemu percepcji, wyrażania i sposobów komunikowania się. Na przykład różnice tkwią w podstawowych odmiennościach w klasyfikowaniu ludzi, zwierząt, pożywienia, barw itp. Chodzi o odmienność przedmiotów podlegających wartościowaniu i związanej z tym preferencji. Klasyfikacja barw stosowana na niektórych wyspach Oceanu Spokojnego jest zasadniczo różna od klasyfikacji stosowanej w naszym kręgu kulturowym. W niektórych kulturach wszystkie dzieci pochodzące ze strony matki są klasyfikowane jednakowo bez względu na to, kto był ich ojcem. W jednych społeczeństwach nieślubne pochodzenie dziecka nie ma żadnego znaczenia, w innych jest eksponowane i potępiane. Wskazanych wyżej odmienności nie zauważamy, porównując podkultury zaliczane do tej samej kultury. Analizując np. podkultury podnormalne, występujące aktualnie w Polsce, można stwierdzić, że są to rzeczywistości kulturowe, stanowiące wyraz społecznej reakcji na tę samą kulturę. Konfliktowy, destruktywny z punktu widzenia takiego systemu społecznego, jakim jest państwo, charakter podkultur (np. przestępczych) jest niewątpliwy, a wzory oferowane przez te kręgi pod kulturowe wyraźnie odmienne od wzorów związanych z konstruktywnym (z punktu widzenia powiedzmy zbiorowości państwowej) włączaniem się w proces konsumowania, kontemplowania i tworzenia kultury. Niemniej jednak każdy przeciętny kieszonkowiec, włamywacz, członek grupy uprawiającej tzw. przestępczość gospodarczą, sutener czy chuligan operuje w zasadzie tym samym podstawowym systemem znaczeń, tą samą znajomością przedmiotów i zdarzeń objętych systemem społecznych wartości, co przeciętny  robotnik, naukowiec czy harcerz. Przedstawicieli różnych podkultur, objętych polskim kręgiem kulturowym, łączy więc ten sam system partycypowania, wyrażania i rozumienia, przy różnej swym zakresem i treścią internalizacji przekonań, wartości i umiejętności, stanowiących wtórną wersję podstawowych elementów kulturowych.