Postawy różnią się między sobą także ze względu na znak postawy. Mówiąc zaś o znaku postawy mamy na myśli rodzaj oceny jej przedmiotu. Postawa może być dodatnia lub ujemna, to jest mieć znak dodatni lub ujemny. I tak np. doliniarz, a więc złodziej uprawiający kradzieże kieszonkowe, może dodatnio oceniać złodziei uprawiających ten sam proceder przestępczy, natomiast ujemnie oceniać chuliganów, którzy chętnie, bez żadnych materialnych korzyści, masakrują osoby spoza swego kręgu. , Odróżniając znak postawy od jej kierunku wyróżniam, nawiązując do propozycji terminologicznych sformułowanych przez Marię Ossowską (1946), oceny właściwe i oceny utylitarne. Zgodnie z propozycją, oceny właściwe wiążą się z tzw. wewnętrzną oceną zdarzeń czy obiektów, natomiast oceny utylitarne z tzw. zewnętrzną oceną zdarzeń czy obiektów. Mówiąc inaczej, oceny właściwe przypisuje się zdarzeniom czy obiektom stanowiącym wartość właściwą, bo umożliwiają zaspokajanie określonych potrzeb i rozładowywanie określonych napięć. Natomiast oceny utylitarne orzekają, że coś może być środkiem lub sposobem osiągania wartości właściwej, że jest dobre do czegoś, nadaje się do czegoś lub nie nadaje się do czegoś czyli ma określoną wartość utylitarną. I tak np. chuligan ustosunkowuje się właściwie do butelki alkoholu, którą zamierza ukraść i następnie wypić jej zawartość, a uczeń ustosunkowuje się utylitarnie do pieniędzy, które zabiera rodzicom bez ich 'wiedzy, czyniąc tak po to, by pieniądze przekazać gitowcom i dzięki temu uniknąć pobicia. Postawę nazwiemy negatywną albo pozytywną wówczas, gdy kierunek oceny zdarzenia lub obiektu określa ujemny albo dodatni znak ustosunkowania, niezależnie od tego czy w grę wchodzi ocena właściwa, czy utylitarna. Chcąc zaś zaznaczyć, z jakim kierunkiem ustosunkowania mamy do czynienia, możemy mówić o ustosunkowaniu negatywnym właściwym lub utylitarnym i o ustosunkowaniu pozytywnym właściwym lub utylitarnym. Nawiązując do powyższych ustaleń powiemy, że negatywną manifestacją postawy nazwiemy czynności odznaczające się negatywnym ustosunkowaniem wobec określonych zdarzeń lub obiektów, a pozytywną manifestacją postawy czynności odznaczające się pozytywnym ustosunkowaniem wobec określonych zdarzeń lub obiektów.
