Zgodnie z modelem teoretycznym prezentowanym w tej książce, zachowanie skierowane na obiektywnie podobną klasę wyników może być uwarunkowane przez działanie różnych instancji regulacyjnych. Nie można więc mówić o uformowaniu „cechy agresywności” lub „cechy prospołeczności”, ponieważ to, co wydaje się fasadowo podobne — np. działanie na czyjąś szkodę lub dla czyjegoś dobra — może mieć różne podłoże psychologiczne. Co za tym idzie, względnie podobne czynności mogą występować w różnych postaciach w zależności od mechanizmu, który dominuje w regulacji. Na przykład zachowanie prospołeczne endocen- tryczne przebiega nieco inaczej niż egzocen- tryczne, choć fasadowo mogą to być nawet identyczne czynności. Niemniej wnikliwa analiza pozwoli wykryć ważkie różnice — np. w przypadku mechanizmu endocentrycznego podatność na tzw. rozłożenie odpowiedzialności powinna być dużo mniejsza (cóż to bowiem za satysfakcja dla ,,ja-idealnego”, gdy ktoś inny udzielił pomocy!) Trafność zaś udzielonej pomocy powinna być wyższa w przypadku egzo- centrycznym. Mówiąc o kształtowaniu osobowości, będziemy raczej mieli na myśli fakt zaadresowania oddziaływania wychowawczego do określonego mechanizmu, określonej instancji regulacyjnej. Tak więc kształtowanie jakiejś formy cech lub postaw społecznych przyniesie różne rezultaty w zależności od tego, ku jakim mechanizmom zostanie skierowane oddziaływanie wychowawcze.