Można spodziewać się, na grancie uprzednio przytoczonych faktów i rozumowań, że zaangażowanie „ja” może hamować działanie Sieci
Operacyjnej, a więc tłumić zainteresowanie pogarszać zdolność do rozpoznawania cu- clzych potrzeb, natomiast rozbudowywanie reprezentacji poznawczej innych osób powinno dawać efekt przeciwny. Dla sprawdzenia tych przypuszczeń został zaprojektowany eksperyment, w którym brało udział sześć grup uczniów dziewięcioletnich z trzecich klas. W każdej z tych grup stosowano inny rodzaj oddziaływania. Porównano m.in. dwa typy oddziaływań. Pierwsze polegało na użyciu tradycyjnej nagrody: proszono badanych uczniów, aby wykonali pewną pracę na rzecz dzieci, które rzekomo przebywają w Domu Dziecka (chodziło o narysowanie obrazków dla dzieci z Domu Dziecka; aby znaczenie wykonywanej pracy było dla badanych uczniów wyraźne, przedstawiono im zdjęcia kilkunaściorga dzieci, o bardzo smutnych twarzach). Zapowiedziano, że za wykonanie tej pracy badani dostaną nagrodę; istotnie, otrzymali oni po tabliczce czekolady. W drugiej grupie za tę samą pracę nie dano żadnej nagrody, natomiast zapowiedziano, że badani będą mogli zobaczyć reakcje obdarowanych rysunkami dzieci z fotografii. Na drugi dzień po wykonaniu pracy pokazano badanym poprzednie, owe „smutne” fotografie, a także fotografie tych samych dzieci, ale rozradowanych, i odtworzono nagranie magnetofonowe, na którym nagrane były rozmowy z dziećmi z Domu Dziecka, które mówiły, jak cieszą się z obrazków.