Mechanizm, dzięki któremu ludzie mogą być reprezentowani w Sieci Wartości jako mający wartość autoteliczną, czyli niezależną od stanu własnych interesów i stanu innych obiektów, jest o wiele mniej znany. Trudno wskazać na sposoby, dzięki którym inni ludzie mogą uzyskać dla człowieka wartość autoteliczną, choć mamy w tym zakresie pewne przypuszczenia. Drugi człowiek ma wartość niezależną od innych wartości w Sieci Wartości; jego wartość wynika po prostu z faktu, że jest tym, kim jest; jego reprezentacja zajmuje w Sieci Poznawczej podobnie samodzielną pozycję, jak reprezentacja własnej osoby. Wiążą się z tym takie procesy psychologiczne, jak poszanowanie autonomii i integralności, poszanowanie godności, partnerski stosunek, przyznawanie podobnych praw, co sobie samemu. Reprezentacja drugiego człowieka, mająca wartość autoteliczną w Sieci Wartości, może również być źródłem zachowań prospołecznych w przypadku, gdy stan tego człowieka odbiega od stanu pożądanego. Mechanizm tego rodzaju zachowań prospołecznych nazwaliśmy mechanizmem egzocentrycznym. Gdy pomagamy innym ludziom, gdyż stanowią dla nas wartość „samą w sobie”, pozornie możemy wykonywać podobne czynności, co przy mechanizmach ipsocentrycznym, endocentrycznym lub mechanizmie podobieństwa do „ja”.